«پدرسوخته»؛ قاب سینما در ابعاد تئاتر

به گزارش خبرنگار تئاتر ایرنا، «پدر سوخته» به نویسندگی و کارگردانی محمد رحمتی نخستین شب‌های اجرای خود را در سالن نمایش دا سپری می‌کند.

بزرگ خاندان «بشارت» دار فانی را وداع گفته و در پی فوت او، خانواده گرد هم آمدند تا سوگ پدر را بجا بیاورند اما..‌. .

این نمایش داستان یک خانواده است که پس از فوت پدر درگیر ماجراهای پس از آن می‌شوند. ماجرای یک مزایده، بحث بر سر ازدواج دوباره احتمالی پدر، پای یک وکیل زن هم در میان است، شناسنامه‌ای که آن را قایم کرده‌اند و فرزند و دامادی که با همدستی هم دست به کاری زده‌اند که پایانی بس تلخ‌تر از فوت پدر دارد.

جسدی از فردی خریداری می‌شود تا برای حفظ اموال پدر به جای پدر تدفین شود. اس ام اس های مکرر فرزند آن فرد دلنگرانی‌های زیادی در میان اعضای خانواده ایجاد می‌کند. جسدی که تدفین شده، پدر نیست.

میزانسن و قابی که چیده شده قابی در مدیوم تصویر است. اگرچه برخی مواقع اکت‌های مبالغه‌آمیزی از بازیگران می‌بینیم اما مکث‌های طولانی، صحنه را همچون پرده نقره‌ای تداعی‌گر است. داماد و عروس خانواده، اولی پدرسوخته داستان است و عروس غافل از هر اتفاق. آنقدر ساده‌باور که احساسات زنانه‌اش هم نتوانسته پای یک زن دیگر در میان قصه زندگی‌اش را به او بفهماند؛ زنی در قامت یک وکیل البته.

در گیر و دار ماجرا هستند که به یک باره و بر اثر یک تصادف کوچک رگه‌هایی از داستان بیرون می‌زند از کالبد پدرسوخته. پرده‌ها آشکار می‌شود و این بار که دیگر پای هیچ زنی در میان نیست؛ نه وکیل، نه دختر خانواده و نه عروس، فرزند کوچک خانواده لب به سخن می‌گشاید که چه کرده و مخاطب را در انتظار می‌گذارد که بداند چه خطری این بار پدر را تهدید می‌کند. پدر در مزایده‌ای برنده شده، پسرها نمی‌خواهند این فرصت و حساب بانکی ۹۰۰ و خورده‌ای میلیاردی پدر را از دست دهند. پسر کوچک مجبور می‌شود پس از آنکه آشکار شد جسد پدر را در صندوق عقب خودرویش گذاشته، با خود به کارخانه ببرد و در آنجا تدفینش کند که … .

این بار دیگر صحنه خالی است؛ پسر برمی‌گردد و بوی غریب و در عین حال آشکاری به مشام فرزند ارشد خانواده می‌رسد؛ گویی که متوجه چیزهایی شده است تا این که با دیدن فندکی در جیب برادر کوچکش تمامی ماجرا فاش می‌شود. پسر کوچک خانواده سیگار نمی‌کشد اما فندکی در جیبش داشت… او جسد پدر را به کارخانه برده و آن را آتش زده است… .

محمد رحمتی درباره پدرسوخته که آن را در قامت یک گروتسک مقابل دیدگان تماشاچی‌ها برده است به خبرنگار تئاتر ایرنا می‌گوید: پدر سوخته ایده‌ داستانی بود که از زمانی که به آن برای اجرای یک نمایش فکر کردم دوست داشتم در فرم و اجرا متفاوت باشد و این تفاوت نه به معنی نمایش آوانگارد و از این دست ساختارشکنی‌ها باشد، بلکه تصمیم گرفتم تا جایی که می‌شود به شکل و فرم سینمایی نزدیک باشد.

وی افزود: به رغم تمام سختی‌هایی که پیش بینی می‌کردم، از نوع دیالوگ نویسی، فرم کارگردانی، حفظ ریتم و ارتباط بین مخاطب و صحنه، این کار به سرانجام رسید.

رحمتی اظهار داشت: همگی در مواجهه اول با متن می‌گفتند این بیشتر فیلمنامه است تا نمایشنامه. بارها شنیده‌ایم که بازیگری در مدیوم‌های مختلف متفاوت است ولی کمتر کسی را می‌بینم که در اجرا به درک این مفهوم رسیده باشد.

این کارگردان تئاتر می‌گوید: گذشته از متن و کارگردانی، راحتی و رهایی در بازیگری و باورپذیری همان چیزیست که مخاطب انتظار دارد و در نتیجه می‌گوید «دوست داشتم» یا «دوست نداشتم» حتی مخاطبی که به طور تخصصی و آگاهانه نداند که اندازه بازی یا اگزجره یا همان غلو آمیز بودن چیست ناخودآگاه آن را پس می‌زند.

«پدرسوخته»؛ قاب سینما در ابعاد تئاتر

او درباره ایده کار گفت: ایده‌ این کار از تجربه‌ شخصی من در امور ارث و میراث و انجام امور اداری از جمله مزایده اموال مشاعی نشات گرفته که با ترکیب قصه پردازی به شکل کنونی رسید.

رحمتی خاطرنشان کرد: جذابیت این کار برای من و بازیگران کار این بود که فارغ از طراحی‌های نوری پیچیده و تکیه بر موسیقی‌های خاص و یا کمک گرفتن از عوامل خارجی، با تمرکز روی بازیگری و کارگردانی کار را به صورت یک سکانس پلان روی صحنه تئاتر بیاوریم.امیدوارم که در این مهم موفق بوده باشیم.

وی افزود: پدر سوخته حاصل تلاش من و تیم سختکوش من است که بدون هیچ کمک مالی و حمایت مادی و معنوی که استقلال ما را دستخوش قرار دهد به اجرا رسیده. من و تیم پدرسوخته صمیمانه شما را به دیدن یک نمایش جذاب دعوت می‌کنیم.

حامد اسماعیلی، محمد ‌برجلو، مریم ‌پیوند ‌حیدری، سجاد ‌پیشرویان، فائزه تیموری، افسانه ‌حضرتی، محمد ‌رحمتی، پری سا فصیح در پدرسوخته ایفای نقش می‌کنند.

«پدرسوخته»؛ قاب سینما در ابعاد تئاتر

از دیگر عوامل پدر سوخته می توان به مشاور کارگردان: سعید زارعی، گروه کارگردانی: مرجان ‌مرتضوی، آیدا ‌فیضی، طراح صحنه: هادی ‌سلطانی ‌فرد، مدیر صحنه: عطیه ‌شبانی، دستیاران صحنه: امین ‌عبدلی، محمد صادقی، رضا احمدی، طراح لباس: ساناز یونسی، مجری طرح: مرضیه ‌مهاجر، عکاس: حسین کمالپور، تایپوگرافیست: زینب بابایی، دستیار نور: اشکان ‌حسینی، روابط عمومی: امیر ‌پارسائیان‌مهر اشاره کرد.


منبع

درباره ی پشتیبان

مطلب پیشنهادی

گردهمایی توراُپراتورهای بین‌المللی در اصفهان گامی بزرگ در مقابله با ایران‌هراسی است

به گزارش خبرنگار ایرنا، انوشیروان محسنی بندپی شامگاه شنبه در آیین اختتامیه نخستین «گردهمایی بین‌المللی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *