به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، فائزه ظهوری در یادداشتی نوشت: تنها 3 دقیقه طول کشید تا بیروت از انهدام 6 ساختمان منطقه ضاحیه بر خود بلرزد، غبار آوار انفجاری مهیب بر چهره جنگزدهاش بنشیند و سکوت هولناکی تنها چند دقیقه تمام شهر را فرا گیرد تا زنان برای شیون کردن به خود بیایند. مقر فرماندهی حزبالله هدف جنگندههای صهیونیستی بود که با دستور نتانیاهو از نیویورک، 85 بمب سنگرشکن 2 تنی با گازهای ممنوعه حاوی سیانور را روانه تنها یک نقطه از شهر کردند تا مطمئن شوند چیزی از «سید مقاومت» حتی در دهها متر زیر زمین باقی نمیماند. فردای آن روز نیز صدای شیون زائران و مجاوران حرمهای مطهر امام علی(ع)، امام رضا(ع) و حضرت زینب(س) همزمان با تأیید خبر شهادت سیدحسن نصرالله از منارهها و گلدستهها به آسمان برخاست و به سرزنان عزاداری کردند و آنهایی که قامت به نماز بسته بودند، برآشفتند و اشک ریختند. عزای عمومی چندروزهای در بسیاری از کشورهای اسلامی اعلام و راهپیماییهای میلیونی علیه این جنایت در سراسر دنیا برگزار شد.
* 8 مهر 1403، ضاحیه؛ بس که راه عشق را افتان و خیزان میروم
بعدتر که توانستند پیکر پاک و با صلابت شهید را بدون حتی یک خراش از اعماق زمین بیرون بیاورند، علت شهادت شدت موج ناشی از انفجار و استنشاق گازهای سمی تشخیص داده شد. قدرت مسمومیت این گازها به اندازهای بود که وقتی یکی از نیروهای دفاع مدنی با ناباوری از شهادت دبیرکل حزبالله و با تصور اینکه با زدن ماسک خودش به صورت سیدحسن نصرالله میتواند او را نجات دهد، ماسک از صورت برداشت، خودش به شهادت رسید.
* 5 اسفند 1403؛ ضاحیه سزاوارترین سرزمین برای خاکسپاری «سید مقاومت»
از اینجا به بعد بود که جهان مقاومت به هم ریخت و هر یک از ملتهای مسلمان میخواست سید حزبالله در کشور آنها تشییع و به خاک سپرده شود. گمانهزنیهای زیادی هم درباره زمان و مکان آن شنیده شد؛ از نجف، کربلا و دمشق گرفته تا قم، مشهد و تهران اما سید مقاومت متعلق به بیروت بود؛ پس برگزاری مراسم تشییع او هر جایی خارج از این سرزمین سزاوار نبود. تعویق در زمان برگزاری مراسم تشییع نیز به گفته مقامات حزبالله به علت تهدیدات گسترده رژیم صهیونیستی و احتمال هدف قرار دادن مراسم یا محل خاکسپاری بود که با تدابیر انجام شده به اسفندماه موکول شد.
هجوم آزادگان جهان به لبنان با حضور میلیونی طرفداران جبهه مقاومت و با بیش از 800 شخصیت عالیرتبه و چهره از بیش از 65 کشور دنیا به منصه ظهور رسید و مراسم تشییع سیدمان را تاریخی و فراموشنشدنی کرد. جوانان لبنانی از روز قبل از مراسم با پای پیاده از جنوب، راهی بیروت شدند تا بگویند اگر نصرالله رفته، لکن «انّا علی العهد». این حضور بیش از همه از آن جهت باشکوه بود که هر آیینه احتمال حمله جنگندههای رژیم صهیونیستی به پروازهای ورودی یا محل مراسم در ورزشگاه کمیل شمعون میرفت.
* پرواز هر جنگنده؛ میلیونها مشت گره کرده
همینطور هم شد؛ تنها ساعتی از آغاز مراسم نگذشته بود که همزمان با ورود پیکرهای پاک شهدا، جنگندههای صهیونیستی بر فراز ورزشگاه به پرواز درآمدند تا با شکستن دیوار صوتی، دلهای تشییعکنندگان را خالی کنند اما زهی خیال باطل! خروش مردم با دیدن نمایش نظامی صهیونیستها بالا گرفت و غریو «الموت لاسرائیل» در تمام ورزشگاه طنینانداز شد. گویی دشمن فراموش کرده هرچه جماعت مقاومت را تهدید کند، نتیجه عکس میگیرد! یدیعوت آحارانوت، معاریو و هاآرتص از رسانههای صهیونیستی نیز اعتراف کردند نمایش آنها تأثیری در ادامه روند مراسم نداشته است.
* مراسم وداع با مجاهد کبیر مقاومت؛ عهد عزت
فضای ورزشگاه شمعون یکپارچه به رنگ زرد درآمده و تعداد شرکتکنندگان در این مراسم حدود 1.5 میلیون نفر تخمین زده میشود و بهرغم خیل جمعیت – آن هم در حالی که جاماندگان از طریق پخش زنده شبکههای خبری عربی و داخلی مراسم را دنبال میکنند – نظم عجیبی در برگزاری مراسم به چشم میخورد.
برخی شبکههای تلویزیونی غربی از جمله فرانس24، این مراسم را قدرتنمایی ایران و حزبالله توصیف کردهاند. خبرگزاری رویترز نیز در انعکاس این مراسم گفته است صدها هزار نفر در حومه بیروت به حسن نصرالله رهبر حزبالله ادای احترام کردند. البته اگر بخواهیم پا را فراتر از مرزهای این کشور بگذاریم و مراسمهای نمادین همزمانی را که در سراسر دنیا برای سیدالشهدای مقاومت برگزار شد حساب کنیم، تعداد تشییعکنندگان فراتر از اینها خواهد رفت.
* تا ابد؛ سلاح مقاومت هرگز بر زمین نمیافتد؛ قطعاً سننتصر!
مراسم تشییع ساعتها به طول انجامید و سیل جمعیت که انتهای آن ناپیدا بود، چیزی از خستگی نمیفهمید. موج تشییع رفت و رفت تا به مرقد آماده شده سیدحسن نصرالله رسید، خانه ابدی دبیرکل شهید؛ جایی که آغاز فصل جدیدی از مقاومت از آنجا رقم خواهد خورد و سلاحهایی که هرگز از فرق سر رزمندگان مقاومت پایینتر نخواهد آمد تا زمانی که صهیون از جغرافیای منطقه حذف شود.
اما سهم من که از تهران نظارهگر اخبار لحظه به لحظه و پخش زنده مراسم تشییع سیدحسن نصرالله از شبکههای المیادین، المنار، الجزیره، العالم و چند شبکه داخلی بودم و غبطه خوردم به حال دوستانی که در مراسم بودند، شاخه گلی از روی تابوت پیکر باصلابت شهید بزرگ مقاومت است که فردا به دستم خواهد رسید.
منبع: روزنامه وطن امروز
انتهای پیام/
منبع