شاید این مطالب برایتان مفید باشد
تپش پرس: فرق می کند؛ اینکه “یک شب در کمتر از یک ساعت بدون کمک هیچ کشوری و بلکه در تحریم کامل بتوانی از کرج و قم و ایلام و تبریز و زنجان و کرمانشاه و شهریار و تهران و بقیه شهرها، هماهنگ باهم حدود ۲۰۰ موشک بدون واسطه از بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر پرواز دهی و بیشتر اهداف از پیش تعیین شده را مورد هدف قرار دهی و دو روز بعد نماز جمعه نصر را با آن همه عظمت راه بیندازی” با “اینکه جمعی از کشورهای صاحب تکنولوژی از جمله آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان و … همه داشته های خود را در یک سرزمین جمع آوری کنند و با کمک سوخت رسانهای بین راهی متعدد انگلیس و آمریکا و حفاظت های شدید ، چند هواپیمای عاریتی کذایی مجهز به بمب ها و موشکهای اهدایی را با ترس و لرز پرواز دهی و مخفیانه از چند جاسوس برای به پرواز در آوردن چند پهپاد از داخل استفاده کنی و اسمش را بگذاری عملیات نظامی و در آخر هم پدافندی که هیچ نام و نشانی تا بحال از آن نشنیده ای جلوی انبوه موشک را بگیرد و با ووووووو وووووووحقارت به تصاویر فیک نیوز پناه ببری”
این دو باهم فرق دارد؛ اولی شجاعت و استقامت و مردانگی است، دومی بزدلی و حقارت و موش صفت بودن است.
اسرائیل فقط یک اسم است ، فقط یک کلمه است، ترسو تر از او آمریکایی است که همه تجهیزات نظامی مورد استفاده در به اصطلاح حمله مال اوست؛ ولی عملا بخاطر ترس و وحشت از عواقب کارش، آنرا گردن نمی گیرد و با بزدلی از دیگران بی وجود برای پیشبرد اهداف خود استفاده می کند ، همان کاری که در اوکراین انجام می دهد! یعنی خودش با جمع جمیع یارانش در ناتو توانایی مقابله با روسیه را ندارد، به همین دلیل از نفهمی مثل زلنسکی استفاده می کند به امید اینکه از این طریق روسیه در نبرد میدان اصطکاک پیدا کند و فرسوده شود و باز بزدلی آمریکا از آنجا مشهود است، که خود به تنهایی توانایی مقابله با چین را ندارد و امیدوار است ، از طریق تایوان مشکلاتی برای او بوجود بیاورد.
بزدل ترین موجود ؛ امّا در این صحنه انگلیس است، که حتی ابراز وجود هم نمی کند؛ بلکه شده است ریزه خوار سفره اختلافات “بین دولین” و با چسباندن خود به پشت آمریکا در فرصت های مناسب از خرده ریزهای میدان تغذیه می کند، کار انگلیس از عجوزگی هم گذشته و صرفا مانند یک حشره موزی به همزیستی با یک لاشخور روی آورده است.
