شکاف کعبه هنگام ورود مادر حضرت علی(ع) در «مستجار» بوده است

چنین روزهایی که مصادف با سیزدهم رجب، سالروز میلاد امیر مومنان (ع) است، فیلم هایی از شکاف دیوار کعبه در فضای مجازی پخش می شود که دوستداران حضرت علی(ع) با تصور این که چنین شکافی در ۱۳ رجب و هنگام ورد فاطمه بنت اسد مادر امیر مومنان(ع) به داخل کعبه ایجاد شده، این فیلم ها را دست به دست می کنند و آن را افتخار و دلیلی بر اثبات حقانیت آن حضرت می دانند درحالی که به گفته کارشناسان، شکافی که در آن روز ایجاد شد در محلی به نام مستجار بوده و محلی که ماموران عربستانی به مرمت آن می پردازند با یک متر فاصله دارد در رکن یمانی قرار دارد.

در سال ۳۰ عام الفیل در چنین روزی بود که امیر مومنان (ع) در داخل کعبه دیده به جهان گشودند و افتخاری را نصیب خود کردند که نه قبل از آن حضرت و نه بعد از آن کسی به چنین کرامتی نائل نشده است.

در برخی منابع تاریخی درباره ولادت امیرمومنان علی (ع) آمده است: روزی عباس بن عبدالمطلب با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه فاطمه بنت اسد به مسجد درآمد، در حالی که درد زائیدن گرفته بود. پس در برابر خانه کعبه ایستاد و نظر به جانب آسمان افکند و گفت «پروردگارا! من ایمان آورده‌ام به تو و به هر پیامبر و رسولی که فرستاده‌ای و به هر کتابی که نازل کرده‌ای و تصدیق کرده‌ام به گفته‌های جدم حضرت ابراهیم (ع) که خانه کعبه را بنا کرده است. پس درخواست می‌کنم از تو به حق این خانه و به حق آن کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است و با من سخن می‌گوید و به سخن گفتن خود مونس من گردیده و یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت تو است که بر من ولادت او را آسان کنی.»

شاهدان گفتند: «چون فاطمه از این دعا فارغ شد، دیدیم که دیوار عقب خانه شکافته شد. فاطمه از آن رخنه داخل و از دیده‌های ما پنهان شد، پس شکاف دیوار به اذن خدا به هم پیوست و ما چون خواستیم در خانه را بگشاییم چندان که سعی کردیم، در گشوده نشد. دانستیم که این امر از جانب خدا واقع شده و فاطمه سه روز در اندرون کعبه ماند».

اهل مکه در کوچه‌ها و بازارها این قضیه را نقل می‌کردند و زن‌ها این حکایت را یاد می‌کردند و تعجب می‌نمودند تا روز چهارم رسید، پس همان موضع از دیوار کعبه که شکافته شده بود، دوباره شکافت، فاطمه بنت اسد بیرون آمد و فرزند خود علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را در دست خویش داشت و می‌گفت «ای مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا از میان خلق خود و فضیلت داد مرا بر زنان برگزیده که پیش از من بوده‌اند… من فرزندی آورده‌ام در میان خانه برگزیده او و سه روز در آن خانه محترم ماندم و از میوه‌ها و طعام‌های بهشتی تناول کردم.»

بیش از هزار و ۴۰۰ سال از این کرامت می گذرد و هر سال که زائران برای انجام مناسک حج به مکه می روند و به دور خانه خدا می چرخند، هنگام عبور از رکن یمانی به یاد میلاد مولود کعبه می افتند و برخی تصور می کنند آن بخش از رکن یمانی که هر سال توسط ماموران عربستان ترمیم می شود، همان مکانی است که فاطمه بنت اسد از آنجا به داخل کعبه رفت.

حجت الاسلام عمار ابوطالبی به خبرنگار معارف ایرنا گفت: طبق روایات، مستجار یکی از مکان های مسجد الحرام است که محل اجابت دعا و همچنین محل ورود فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علی (ع) به کعبه است که در اینجا شکافی وجود ندارد و جای درِ کعبه در زمان قبل از پیامبر (ع) است. خانه خدا دو در داشته است. یکی همین در که الان وجود دارد و در دیگر روبروی آن بوده است که به دلیل وقع سیل، خراب شد و قریشیان آن محل را تیغه کردند. لذا در قسمت مستجار هیچ اثری از شکاف روی کعبه نیست.

وی افزود: البته برخی می گفتند شکاف مستجار را با نقره پر کردند که این مطلب هم صحت ندارد. برخی نیز می گویند عربستان می خواهد این شکاف را پر کند ولی نمی تواند در حالی که بارها کعبه تخریب و دوباره بازسازی شده است. در هیچ کتاب تاریخی و سفرنامه ای هیچ کسی اشاره ای نکرده که وقتی به مکه رفته، شکافی در کعبه دیده باشد. اگر این شکاف در طول تاریخ وجود داشت، حتما کسانی به آن اشاره می کردند.

این کارشناس تاریخ اسلام درباره علت تفاوت رکن یمانی با سایر رکن های خانه خدا گفت: همه زائران به طور مکرر، رکن های یمانی و حجر الاسود را استلام می کنند؛ چون بسیار سفارش شده ولی چون حجر الاسود، شلوغ است، معمولا زائران، رکن یمانی را استلام می کنند و لذا به مرور سائیده می شود و مجبور می شوند آن را ترمیم کنند. خانه خدا از سنگ بنا شده و ده ها میلیون بار این سنگ استلام می شود و طبیعی است که به مرور ساییده شود و از بین برود، همانند ضریح ائمه که نقره ای و پر از نقش و نگار است و بعد از چندین سال صاف می شود و لذا آن را بازسازی می کنند.

ابوطالبی اضافه کرد: اگر می خواهیم فضیلتی برای امیرمومنان (ع) در مسجدالحرام نقل کنیم، نیازی به نقل این مطالب نیست. چون حضرت علی (ع) به قدری نشانه هایی در خانه خدا دارند که نیازی به طرح این مسائل نیست.