شاید این مطالب برایتان مفید باشد
به گزارش ایرنا، نویسنده این رمان که تاکنون پنج عنوان کتاب شعر و ۲ رمان تالیف کرده است، طی گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این رمان بر اساس واقعیت زندگی شخصی خودم است؛ هنگامیکه بهار سال ۱۴۰۲ در بخش پاتولوژی بیمارستان طالقانی کرمانشاه برای انجام شیمی درمانی بستری شدم، جرقه نوشتن آن در ذهنم خطور کرد.
کاکایی اظهار کرد: در آنجا تمام بیمارها نام مخوف سرطان را با خود یدک می‌کشیدند؛ تنها نام سرد و سنگین بیماری کافی بود که انسان را از پای در بیاورد لذا من و تمام بیماران بخش نیاز به واژه‌ای بسیار قویتر از نام هولناک سرطان داشتیم تا با عزمی راسخ با آن بیماری مقابله کرده و احیاناً آنرا شکست بدهیم.
به گفته او: بجز شیمی درمانی که حاصل علم نوین پزشکی است و بسیار هم کارساز است، به چیز دیگری هم نیاز داشتیم و آن امید به زندگی و اراده‌ای به مراتب قویتر برای نابودی سلولهای سرطانی بود؛ امید و اراده‌ای که به تن نحیف و نزار بیماران قدرتی سحرانگیز بدهد تا در انتهای سرم شیمی درمانی خود با قدرتی مضاعف به نبرد با این بیماری مخوف بپردازند.
این نویسنده و شاعر اهل کرمانشاه با بیان اینکه اراده‌ای پولادین لازم بود تا سلولهای زهر آلود سرطان را بشکند و نابود گرداند، در ادامه گفت: اراده‌ای از جنس عشق و امیدی از جنس نور و زندگی! باید با قلمی شورانگیز و توانمند با دو زبان کُردی و پارسی از مهر درد و رنج و امید به زندگی در وجود خود و دیگر بیماران می‌نوشتم. باید از مهر و محبت فراوان پزشکها و پرستارهای ایثارگری می‌نوشتم که با حقوقی ناچیز نسبت به تمام همکاران خود در سطح جهان، خدماتی گسترده و دور از انتظار به بیمارها ارائه می‌دادند.
به گفته کاکایی: در آن شرایط ناگوار پزشکها و پرستارهایی را نظاره کردم که رنج و خستگی ناشی از کار سخت و سنگین شبانه روزی خود را زیر چهره‌ی معصوم و لبخند زیبایشان هنگام سرکشی به بیماران سرطانی پنهان می‌کردند و با دانش فراوان و محبت بسیار به بیمارها امید به زندگی دوباره هدیه می‌دادند. تمام این نوشته‌ها همراه بود با حال نزار بیماریم که معلوم نبود آیا عمرم کفاف می‌دهد که آنرا به سرانجام برسانم و یا نه؟ قلمم رسالتی سنگین بر روی دوش خود احساس می‌کرد.
رمانی بر مبنای واقعیتهای تلخ و شیرین در دو عنوان کتاب به زبانهای پارسی و کُردی به رشته‌ی تحریر درآوردم. کتاب زبان پارسی آن با نام «زمهریر زیستن» به معنای سرمای سخت زندگی کردن در شرایط ناگوار است، سعی بسیار نمودم که از دل مرگ با قدرت ذهن و برش کلام، زندگی بیافرینم و با آفرینش واژگانی نوین و عشق آفرین، زیباییهای کم اهمیت و ناپیدا در وجود خود و دیگر بیمارها را بزرگ جلوه بدهم بلکه اشتیاق بیمارها به زندگی کوتاه در این دنیای روشن را با شکوه جلوه بدهم.
کاکایی نام رمان به زبان کُردی را «سروەی ژیان» عنوان کرد که به معنای نسیم روح بخش زندگی است و گفت: در آن شرایط ناگوار با قلمی به مراتب روانتر و انگیزه‌ای مضاعف، رمانم را به زبان شیرین کُردی گوران به رشته‌ی تحریر درآوردم تا بجز ایجاد شوق و عشق به زندگی در نهاد خود و دیگر بیمارها خدمتی هر چند اندک به فرهنگ غنی و مهر پرور مردم کُرد نیز روا بدارم.
نویسنده زمهریر زیستن در پایان گفت: بی شک بزرگترین و مهمترین دارایی، حاصل و توشه‌بار زندگیم، پندار مهر آفرینم می‌باشد و به تبع آن قلمی است که اندیشه‌ام را می‌نگارد، دارایی من جاودانه خواهد شد چون آنرا با عصاره‌ی جان بر لوح روحم نگاشته‌ام. نیکبختم که هنگام بدرودم به دنیای روشن، توشه‌بار جاویدم چون مشعلی فروزان در شبهای تاریک، روشنی بخش جویندگان طریق راستی و حقیقت خواهد بود.
انتشارات سرانه به تازگی کتاب «زمهریر زیستن» اثر شاهرخ کاکایی نویسنده کرمانشاهی را در ۳۰۵ صفحه و با قیمت یک میلیون و ۸۰۰ هزار ریال منتشر و روانه بازار کرده است.
نویسنده در این کتاب تلاش کرده است تا خواننده شاد بودن و شادی آفریدن را تجربه کند.
منبع
