حنجره طلایی یا حنجره خدایی

به گزارش خبرنگار معارف ایرنا تقریباً همه قاریان، مداحان و خوانندگان آرزو دارند که همیشه یک صدای تاثیرگذار و حنجره ای ماندگار داشته باشند و برخی از این افراد که چهره هم شده اند، حنجره خود را با مبلغی بالا بیمه می کنند.

سال گذشته یک شرکت بیمه طی قراردادی حنجره مصطفی راغب، این خواننده و مداح جوان را بیمه کرد تا در صورت بیماری یا حادثه‌ای که منجر به آسیب‌دیدگی یا از دست دادن صدای او شود تا سقف یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان را جبران کند.

چند سال پیش هم یک شرکت بیمه در اقدامی نمادین حنجره سالار عقیلی را بیمه کرد که با واکنش‌هایی روبرو شد و به دنبال آن عقیلی گفت که این بیمه مربوط به زمانی است که مشکلی برای حنجره اش پیش آید و در آن صورت نتواند فعالیت حرفه‌ای و هنری‌اش را ادامه بدهد.

قاریان قرآن نیز همواره از خوردن و نوشیدن برخی چیزهایی که دیگران مثل آب خوردن می خورند، پرهیز می کنند تا مبادا صدا و حنجره آنان آسیب ببیند و نتوانند تلاوت مناسبی ارائه دهند؛ حتی اگر حنجره طلایی نداشته باشند. شما هم می دانید که در جهان اسلام برای کدام قاری قرآن لقب حنجره طلایی را به کار می برند.

عبدالباسط محمد عبدالصمد؛ یکی از مشهورترین قاریان مصری است که آوازه او بر کسی پوشیده نیست و حتی تلاوت های زیبا و ماندگارش باعث اسلام آوردن افرادی در گوشه و کنار جهان شده است؛ تلاوت هایی همچون آیات ابتدایی سوره مریم یا آیات پایانی سوره حشر که دل هر شنونده ای را زیر و رو می‌کند.

حالا می خواهم از شهید سیدعلی محمودیان یاد کنم که حنجره ای همچون عبدالباسط داشت و سیدمحسن موسوی بلده، استاد این قاری شهید گفت که لحن و صدای سیدعلی همچون عبدالباسط بود.

دیدار جامعه قرآنی به شهید محمودیان رسید؛ جوانی از شهرقدس که به همراه برادرانش یعنی سیدحسین و سیدعباس در دهه ۶۰ یعنی ۴۰ سال پیش در گرما و سرما مسافتی بیش از ۴۰ کیلومتر را صبح های جمعه طی می کردند تا خود را به خیابان ایران و دارالتحفیظ برسانند و تجوید و قرائت را از استاد موسوی یاد بگیرند.

موسوی که به همراه گروهی از جامعه قرآنی به منزل شهید آمده بود، گفت که خاطرات دهه ۶۰ برایش زنده شده و از شهید محمودیان تعریف کرد که چگونه پای رحل قرآن می نشست و با حنجره طلایی اش، چه پشت رحل و چه در خط مقدم جبهه کلام الهی را طنین انداز می کرد.

موسوی به پیشینه تشکیل کلاس های دارالتحفیظ هم گریزی زد و گفت که سید علی با وجود مجروحیت و یادگاری های کربلای پنج در کلاس های قرائت حاضر می شد و به تلاوت قرآن می پرداخت.

وی به استقبال نوجوانان و جوانان از کلاس های قرآن در دوران دفاع مقدس اشاره کرد و گفت که حدود ۳۰ نفر از قاریان این جلسات در همان دوران پر کشیدند و هنوز هم نامشان در ابتدای جلسه خوانده می شود و حاضران به جای آنها «حاضر» می گویند.

این پیشکسوت قرآنی هنگام بیان برخی خاطرات شهید محمودیان بغض می کرد و پس از بیان نحوه شهادت این قاری جوان گفت که سیدعلی در خط مقدم جبهه و گرماگرم جنگ با تلاوت کلام الهی به رزمندگان روحیه می داد و در همان لحظه ترکش دشمن به حنجره و گلوی او اصابت می کرد و به شهادت رسید.

موسوی بلده گفت که با شنیدن نحوه شهادت سیدعلی اینگونه به ذهنش رسیده که خدا حنجره او را قبول کرده است.

وی از نبوغ و استعداد محمودیان هم تعریف کرد و گفت: یک روز در خرمشهر به در جمع همرزمانش مشغول تلاوت قرآن می شود و پس از پایان تلاوت برخی از کسانی که در طبقه بالای آن ساختمان صدای قرآن به گوششان خورده بود، با این تصور که تلاوت عبدالباسط از رادیو پخش می شده، درخواست کردند که رادیو را روشن کنند.

برخی پیشکسوتان و قاریان همچون محمدعلی خواجه پیری، امیرهوشنگ محمدیون، حمید جلیلی، غلامحسین جهانگیری و حجت‌الاسلام حمزه محمدی امام جمعه شهر قدس، زینت بخش این مراسم بودند.

رحیم قربانی مسئول سازمان قرآن و عترت بسیج تهران گفت که محمودیان از نخستین شهدایی بوده که پس از شکل گیری کمیته شهدای قرآنی در سال ۹۲ به این کمیته معرفی شد و در همان سال به دیدار خانواده شهید رفتند؛ یکی از ۲۸ شهیدی که در جلسات استاد سیدمحسن موسوی بلده حضور پیدا می کرد و جزو شهدای شاخص قرآنی است.

ولی یاراحمدی که بیشتر به پیشکسوت و مدیر قرآنی شناخته می شود، هم برادر شهید است، هم رزمنده دفاع مقدس و هم با شهید محمودیان همرزم بوده، از خاطرات دوران جنگ تعریف کرد و نامی از سردار علی فضلی به میان آورد و از حاضران خواست تا برای شفای این فرمانده مخلص و فداکار صلواتی بفرستند.

یاراحمدی گفت: هر کار قرآنی که توفیق انجام دادن آن را داشته‌ام در همان ابتدای کار همه ثواب آن را به شهدا اهدا کرده ام. چون هر چه داریم از شهداست.

زهرا مزرعه سفیدی مادر شهید محمودیان از سیدعلی به عنوان نخستین پسرش یاد کرد که بعد از سه خواهرش یعنی اعظم سادات، اکرم سادات و منیر سادات پا به عرصه دنیا گذاشت و بعد از سیدحسین و سید عباس هم خدا به این خانواده، فاطمه سادات را عطا کرد که جای خواهران شهید در مجلس خالی بود.

مادر شهید در لابلای سخنانش به آن پزشکی که گفته بود پسرش زنده به دنیا نمی آید، اشاره کرد ولی با توکل به خدا حرف آن پزشک را قبول نکرد و فرزندی سالم به نام سیدعلی به دنیا آورد.

این گزارش را با صحبت های سیدعباس محمودیان به پایان می برم و بهتر است که خودتان سخنان برادران شهید و استاد موسوی بلده را بشنوید.

این برادر شهید قرآنی گفت که سیدعلی بعد از کربلای پنج آرام و قرار نداشت و این دو بیتی در وصف اوست که «هیهات، مصیبتی است تنها ماندن؛ هنگام رحیل همرهان جا ماندن، سخت است زمان هجرت هم‌قفسان؛ محبوس قفس شدن، ز ره جا ماندن». شادی روحش صلوات.

از زندگی‌نامه و وصیت نامه شهید هم بهره مند شوید و از تلاوت های این شهید حنجره طلایی مثل سوره های فجر، نساء و آل‌عمران توشه برگیرید و دل های خود را صیقل دهید.

منزل شهید را ترک کردیم درحالی که در این فکر بودم «چند درصد از قاریان جوان یا مداحان و خوانندگان کشورمان علاوه بر حنجره طلایی، حنجره خدایی هم دارند؟»