به گزارش روز یکشنبه ایرنا، این اتاق فکر آمریکایی افزود که در سالهای اخیر، قوانین کنترل قیمت در ایالت کالیفرنیا باعث شد که شرکتهای بیمه خصوصی مسکن مانند «استیت فارم» (State Farm) و «آلاستیت» (Allstate) از ارائه محصولات جدید در این ایالت خودداری کنند و هزاران بیمهنامه مسکن موجود را تمدید نکنند.
این وضعیت بسیاری از صاحبان خانه را در معرض خسارات مالی فاجعهبار ناشی از آتشسوزیهای اخیر قرار داده است و فشار عظیمی را بر طرح بیمه دولتی «دسترسی منصفانه به الزامات بیمه» (FAIR) وارد می کند که بهعنوان آخرین راهحل برای بیمهگذاران مطرح می شوند.
کاتو، بحران آتشسوزیهای جنگلی کالیفرنیا را تنها یک فاجعه طبیعی ندانست و تاکید کرد که این بحران یک شکست سیاستی نیز است.
طبق این گزارش، قوانین کنترل قیمت در کالیفرنیا، که بر اساس آن تنظیمکنندگان باید افزایشهای پیشنهادی حق بیمه را به تأیید برسانند، شرکتهای بیمه را ملزم میکند که توضیحات دقیقی را در مورد افزایش نرخهای پیشنهادی خود به «اداره بیمه کالیفرنیا» (CDI) ارائه دهند. نکته مهم اینجاست که این شرکتها تا پیش از این مجبور شده بودند نشان دهند که حق بیمههای پیشنهادی بر اساس سابقه خسارات است، نه تحلیلهایی که بر اساس ارزیابی ریسکهای آینده انجام شده باشد.
این مقررات که با هدف مقرونبهصرفه نگهداشتن حق بیمهها و جلوگیری از «نرخهای بیش از حد، ناکافی یا تبعیضآمیز» طراحی شده بودند، باعث شدند قوانین از سال ۲۰۱۷ مانع شرکتها از بروزرسانی قیمتها برای انعکاس ریسکهای بالاتر آینده مربوط به آتشسوزیهای جنگلی شده است.
طبق گزارش این اندیشکده، اداره بیمه کالیفرنیا در بسیاری از موارد افزایشهای قابل توجه نرخها را رد کرد یا تأیید آنها را به تأخیر انداخت، که در عمل به ایجاد یک سقف قیمتی منجر شد. تحقیقات قبلی محققان مرکز بینالمللی حقوق و اقتصاد نشان داد که بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲، میانگین تأخیر در تأیید نرخها ۲۹۳ روز بود، که نسبت به میانگین ۱۵۷ روز در سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ بهطور قابل توجهی وضع بدتر شد.
بر این اساس، در عمل، بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، کالیفرنیا بدترین ایالت در آمریکا در زمینه «سرکوب نرخها» بود و بیشترین فاصله بین «نرخ محاسبهشده براساس اصول بیمهگری» و نرخ تأییدشده توسط تنظیمکنندگان را داشت. شرکتها نه تنها نتوانستند قیمتها را بر اساس ریسک جدید ناشی از آتشسوزیهای جنگلی بروز کنند، بلکه قوانین کالیفرنیا توانایی آنها برای انعکاس هزینههای بیمه اتکایی در نرخها را هم محدود کرد.
در بخش دیگر گزارش با زیانبار دانستن اینگونه سیاست ها برای مشتریان تصریح کرد: نتیجه نگه داشتن قیمتها در سطحی پایینتر از نرخ بازار این بود که شرکتهای بیمه به سادگی از مناطق پرخطر که در آنها احتمال خسارتهای زیاد وجود داشت، عقبنشینی کردند. برای مثال، استیت فارم برنامههایی را برای عدم تمدید دهها هزار بیمهنامه در مناطق پرخطر مانند «پاسیفیک پالسیدز» (Pacific Palisades) اعلام کرد و به همین دلیل ۶۹ درصد از املاک بیمه خود را از دست دادند.
به نوشته کاتو، بخش تراژیک داستان اینجاست که اکنون افشا شده که خانههایی به ارزش دهها میلیون دلار اصلاً بیمه نشدهاند. این موضوع نه تنها باعث میشود که این خانوادهها امروزه با خسارات عظیمی مواجه شوند، بلکه طرح بیمه دسترسی منصفانه به الزامات بیمه (FAIR) را نیز با پرداختهای کلانی روبهرو خواهد کرد. اگر این طرح نتواند تمام خسارات را پوشش دهد، چه اتفاقی میافتد؟
طبق گزارش پولیتیکو، در این صورت، طرح فوق بر اساس قوانین ایالتی از شرکتهای بیمه اولیه برای جبران هزینههای خود استفاده خواهد کرد و این امر باعث افزایش نرخ تمام بیمهنامههای خصوصی و جهش سرسامآور نرخها در سراسر کالیفورنیا خواهد شد.
این گزارش در پایان با بیان اینکه ایالت کالیفرنیا بالاخره به مشکلاتی که قوانین خودش ایجاد کرد، پی برده است، افزود: آیا هرگز از خسارات ناشی از کنترل قیمتها درس خواهیم گرفت؟ تحریف قیمتهای بازار برای پنهان کردن ریسک، باعث ناپدید شدن آن ریسک نمیشود، بلکه تنها مردم را به گرفتن تصمیمات بدتر وادار می کند و باعث کمبود محصول مورد نظر میشود. تجربه شکستخورده کالیفرنیا در کنترل قیمتها، صاحبان خانهها را با هزینههای گزاف در مواجهه با واقعیت رو به وخامت آتشسوزیهای جنگلی تنها گذاشته است.
منبع